Gry

Co to jest regrywalność?

przeczytasz w 2 min.

Co to są regrywalne gry? To nic innego jak produkcje do których wracamy - nawet jeśli wcześniej już je skończyliśmy. Mają one jednak to COŚ co nie pozwala oderwać nam się od zabawy...

Co to jest regrywalność? To termin używany najczęściej przy planszówkach, który określa, czy gra nie znudzi nam się po krótkim posiedzeniu i jak bardzo będziemy chcieli do niej powrócić by rozegrać kolejne partie. Z powodzeniem jednak można go zastosować również do gier komputerowych / konsolowych. Przy okazji nie omieszkajcie zobaczyć naszego zestawienia gier na dwie osoby na jednym PC.

Z punktu widzenia producentów, gry za które zapłacimy raz, a po ukończeniu odstawimy na półkę są mało opłacalne. O wiele lepiej by gracz wracał wielokrotnie do danej produkcji, a jeszcze lepiej - by wielokrotnie zostawiał u producenta kasę.

Producenci coraz częściej chcą nam sprzedawać gry jako usługi - na początek oferują produkt niekompletny, wydają grę na raty (odcinki), zarabiają na ciągłych mikrotransakcjach, a to wszystko po to by cykl życia gry znacznie się wydłużył, a my (gracze) nie porzucali ich po ukończeniu. 

Po jakie gry sięgamy ponownie?

Oczywiście na przedłużenie "życia" gry są różne sposoby, jak choćby przepustki sezonowe, czy dodatkowe DLC (dodatki), które pozwalają później kontynuować nam zabawę, a nawet nowy tryby rozgrywki jak na przykład w Hitman 2. Ubisoft ciągle dostarcza nowej zawartości choćby do Assassin's Creed: Odyssey. Niemało rolę odgrywają tu również choćby osiągnięcia (achievement) - wymaksowanie gry (platyna) zwykle oznacza kilkukrotnie podejście.

Innym przykładem są choćby gry z różnymi zakończeniami, jak choćby Sekiro: Shadows Die Twice, czy odświeżone wersje (remake) dawnych hitów - jak choćby Resident Evil 2. To już niby zupełnie nowa gra ze zmienioną mechaniką, ale fabuła przecież pozostaje taka sama.

Gry sieciowe lub z dodatkową opcją gry sieciowej - APEX: Legends, For Honor, Battlefield

W przypadku gier sieciowych sprawa jest jasna - każda rozgrywka jest inna, a jeśli twórcy nie zapomną o dodawaniu nam kolejnych bodźców (nowe postacie, plansze, czy otwarcie kolejnych sezonów) to możemy praktycznie zagrać się na śmierć ;-) Gry które oferują wyłącznie tryb sieciowy (np. battle royale) biją ostatnio rekordy popularności, jednak ja skłaniam się ku zasadzie złotego środka - warto by gra oferowała zarówno tryb fabularny dla jednego gracza, jak i tryb sieciowy.

Bijatyki, karcianki, gry sportowe i wyścigowe - Soul Calibur, Gwint, FIFA, DiRT

Tu sprawa jest prosta - nie potrzebujemy dodatkowej zachęty by zagrać jeszcze jeden mecz, czy stoczyć kolejną walkę - do takich gier będziemy wracać i wracać, zwłaszcza jeśli twórcy zapewnią nam dodatkowy kontent, jak choćby nowych bohaterów.

Gry z bogatą ścieżką fabularną, które pozwalają na wpływ na fabułę - Mass Effect, Wiedźmin, Fallout

Dobrym przykładem jest tu Wiedźmin 2, gdzie w pewnym momencie ścieżka fabularna rozdziela się na dwie strony - nie ma możliwości przejścia obydwu podczas jednej rozgrywki. W zależności od tego którą stronę weźmiemy (Iorweth czy Vernon Roche) fabuła potoczy się inaczej i dostaniemy dostęp do różnych lokacji. Oczywiście często bywa tak, że finalnie i tak wszystko sprowadza się do jednego (lub bardzo podobnego) zakończenia, ale droga do celu może być różna.

To wszystko sprowadza się do podsunięciu graczowi pytania "Co by było gdyby...". Gdybyś inaczej rozwiązał tę sprawę, gdybyś oszczędził daną postać, gdybyś... a czy dałoby się... No właśnie.

Gry z trybem New Game+ - Dark Souls, Bioshock, Batman

Przeszedłeś całą grę, ale wciąż czujesz niedosyt? Zwykłe zwiększenie poziomu trudności (zresztą coraz rzadziej spotykane) nie wystarcza? Sprawdź się w trybie NewGame+, który jest znacznie większym wyzwaniem. To zwykle nie jest jedynie zwiększenie poziomu trudności, ale i możliwość zdobycia niedostępnych wcześniej unikalnych przedmiotów czy osiągnięć.

A do jakiej gry Ty najchętniej wracasz?

Źródło: informacja własna

Komentarze

21
Zaloguj się, aby skomentować
avatar
Komentowanie dostępne jest tylko dla zarejestrowanych użytkowników serwisu.
  • avatar
    Chong-li
    12
    Ogólnie człowiek wraca do tych gier które mu się podobają.
    • avatar
      sn00p
      6
      Ja nadal gram w Diablo II i pierwszego Quake.
      • avatar
        Mandalorian
        4
        Dead Space, Wiedźmin, Mass Effect, Dragon Age, Metro oraz wiele innych starych gier jak np. Gothic, HoMM, Robin Hood: Legenda Sherwood albo Star Wars: Racer.

        W nowe tytuły nie potrafię się wkręcić, gram w kółko w stare i
        te starsze gry.
        • avatar
          musslik
          3
          Oj dzisiejsze gry to mam wrażenie, że spychają ten aspekt na dalszy plan bardziej skupiając się na wodotryskach... Szkoda
          • avatar
            Kropeczka
            3
            W sumie wracam do gier które miały to coś, a w ówczesnych czasach miałam za słaby sprzęt na full wypas na maksa - cytując gimbazę...

            Jest mi o tyle łatwiej iż 99,99% obecnych gier to jednorazówki - o których lepiej zaraz zapomnieć.
            • avatar
              Konto usunięte
              2
              serię Borderlands kończę średnio kilkanaście razy w roku :D chociaż ostatnio wróciłem też do Star Wolves i Space Empires 4. :)
              • avatar
                kitamo
                2
                od 30 lat grywam w tetrisa
                • avatar
                  xbk123
                  2
                  Najczęściej wracam do pierwszego Crysis`a. To koszenie palm i strzelanie do zbiornika z paliwem na aucie jeszcze mnie trzyma.
                  • avatar
                    PIRAT_PL
                    1
                    Ojj jest kilka gier które przechodziłem kilka razy jeśli nie kilkanaście i o dziwo nawet po tym 3-4 razie jeszcze potrafiły mnie zaskoczyć.
                    Jeśli gra dobrze zapadnie w pamięć i przyciągała do grania nawet z czasem potrafiła przyciągać.
                    Ja dobre 3-4 lata temu potrafiłem jeszcze wrócić do NFS Underground, NFS Underground 2, Need For Speed Most Wanted (2005), Mafia, Mafia II, wspomniany w artykule Mass Effect (cała trylogia) Andromeda to już nie do samo, Spore, Zoo Tycoon, The Sims 1 i jeszcze inne tytuły których tak na szybko sobie nie przypomnę.
                    NFS każdy z tytułów ogrywałem nie kiedy po 2 razy rocznie także z czasem po prostu gra się przejadła bo po prostu znało się ją wręcz na pamięć pomimo różnych podejść (czytaj używania innych samochodów niż te sprawdzone).
                    Mody graficzne najbardziej mi znane chyba Redux które przywracały świetność tym klasykom (rozdzielczość fullhd plus poprawione tekstury) przywróciły świetność tym grom ale już po -nastym razie przysiadania do gry kilka, kilkanaście wyścigów zaczynało mimo wszystko nużyć. W zasadzie tyczy się to każdej z tych gier które wymieniłem. W każdą grę jak w planszówkę wkradnie się to koło, powtarzalność która w końcu nawet pomimo statusu dobrej gry potrafi się znudzić. Wiadomo gra mimo wszystko jest dobra ale bez żadnych zmian człowiek zbliży się do momentu który ma grę rozpracowaną w każdym segmencie i po prostu potem włącza się takie gry z sentymentu żeby zobaczyć pograć i usunąć.
                    Producenci (patrze tutaj na EA zwłaszcza i Ghost Games).
                    Fani nie raz pisali jak zrobić świetną grę serii NFS.
                    Noo w 2015 gra Need For Speed była bliska tego sukcesu ale moim zdaniem trochę tam było nie tak, brak dobrego soundtracka i klimatu powodował że gra jednak z czasem po prostu nie przyciągała do monitora.
                    • avatar
                      voxcordi
                      1
                      Total Annihilation, C&C, CoH. Do tych wracam.
                      • avatar
                        Blackshadow
                        1
                        Szczególnie lubię wracać do tych gier które można przechodzić na różne sposoby/mają różne zakończenia.
                        Seria fallout jest tego dobrym przykładem. New Vegas przechodziłem 4 razy, bo chciałem zobaczyć zakończenie dla każdej frakcji.
                        • avatar
                          stach122
                          1
                          Notorycznie wracam do trylogi ME. AC z Desmondem już po 5 krotnym przejściu sobie odpuściłem. Przymierzam sie do 3 przejścia wieśka 2 i 3. JEst jeszcze pare tytułów do których raz na ruski rok wróce, Metro, Supreme Commander, CoH
                          • avatar
                            PrestoEnzo
                            1
                            Mass Effect 1 & 2. To jedyne gry, które przeszedłem dwa razy, ale tylko po to, aby mieć savegame do Mass Effect 3. Powtórne przechodzenie, to była jednak lekka męczarnia. Szczerze, nie cierpię tego. Wolę zagrać raz, a porządnie. Szkoda tracić czas na powtórne przechodzenie, skoro jest tyle tytułów wartych ogrania.
                            • avatar
                              FozzY
                              1
                              Stalker i Metro (wszystkie części)
                              • avatar
                                Warmonger
                                0
                                Koniecznie elementy RPG, trudne wyzwania i wiele sekretów.

                                Dlatego ludzie nabijają setki, a nawet i tysiące godzin w Borderlands 2 ;)
                                • avatar
                                  seba1983
                                  0
                                  Civilzization
                                  • avatar
                                    człowiek-taboret
                                    0
                                    Stare gry... Fe... miały swój czas. Jak ktoś odgrzewa kotlety to gratuluję "smaku"... Jak można ogrywać gry fabularne wiele razy? To gorzej niż czytać jedną książkę na okrągło, albo oglądać jeden film. Jest ich tyle, że szkoda czasu. Wynalazek New Game + to w ogóle jakiś idiotyzm. Nie widziałem jeszcze żadnej implementacji, która byłaby jakkolwiek interesująca. Problemem z tym trybem jest to, że najczęściej nie ma sposobu na zróżnicowanie doświadczenia. Często nawet jak na siłę wybierzesz inną klasę postaci czy umiejętności to ostatecznie wychodzi, że są słabe i twój pierwotny wybór był dużo lepszy i dawał więcej przyjemności z gry.

                                    Nie ma singla, do którego chciałbym wrócić, ba ilekroć próbowałem bo mi się coś zdawało, że to będzie dobry sposób na zabicie nudy poza sezonem - to sromotnie się odbiłem.

                                    Z grami multi jest pewien problem... po zbyt długiej przerwie jest problem się wdrożyć w poziom na którym grę się zostawiło. Np nie jestem już w stanie wrócić do WoT - próbowałem 2 razy na przestrzeni ostatniego roku, ale za dużo zmian, za dużo nowych jednostek, brak umiejętności... To samo z takimi grami jak PoE, jak kiedyś się zalogowałem i zobaczyłem informację, że po zmianach w rozwoju postaci wszystkie punkty umiejętności zostały zresetowane w tym ogromnym drzewku to poszedł alt+f4 i won z dysku. No nie po to ściągnąłem grę, żeby teraz spędzić pół godziny rozdając pierdyliard punktów. Podobnie Warframe - nie do poznania - a swego czasu po zawodzie z Destiny 2 miałem ochotę na taką grę. Nie byłem w stanie ogarnąć co jest co.

                                    Jedyne do czego jestem w stanie wrócić od czasu do czasu to CS i Dota 2. W Docie umiem grać jedną postacią :), a w CS celowanie wraca na jakiś cywilizowany poziom po pół godziny. Czasem dla relaksu jeszcze Killing Floor 2 i Vermintide 2.

                                    A tak to większość czasu to albo R6 albo teraz Division 2.
                                    • avatar
                                      Laothoe
                                      0
                                      Zawsze mi się dobrze wracało do Sleeping Dogs, GTA i Fallouta ale najwięcej comeback-ów mam do Cywilizacji V (a pamiętam, że się długo wzbraniałem żeby w to zagrać po raz pierwszy)
                                      • avatar
                                        frankowski84
                                        0
                                        Jeśli chodzi o planszówki to lubię wracać do Gimatriksa. Jest ciekawszy od scrabble i wymaga logicznego myślenia.

                                        Witaj!

                                        Niedługo wyłaczymy stare logowanie.
                                        Logowanie będzie możliwe tylko przez 1Login.

                                        Połącz konto już teraz.

                                        Zaloguj przez 1Login