Kompletując komputer nierzadko zdarza się, że przy zakupie pamięci pojawia się dylemat: jak szybkie moduły są nam potrzebne? Wówczas, niewiele myśląc, często kupujemy stosunkowo szybkie kości, mając nadzieję, że nie spowolnią one naszego komputera albo jeszcze lepiej – że zwiększą jego wydajność. Tymczasem wcale nie musi tak być. Może się okazać, że niepotrzebnie zakupimy zbyt szybkie moduły.
Na razie pozostawiam obsługę pamięci DDR3 bez komentarza – zaprezentowane niedawno procesory Intel Core i7 (robocza nazwa: Nehalem) mają w znaczącym stopniu wykorzystywać te moduły; mają też wbudowany kontroler pamięci. Niemniej jednak jak dotąd największym zainteresowaniem użytkowników wciąż cieszą się typowe Core 2 Duo. Zwłaszcza że na rynek trafią najpierw high-endowe Nehalem, a dopiero w przyszłym roku doczekamy się modeli adresowanych do przeciętnego odbiorcy.
Oficjalne oznaczenia chipów i modułów DDR2:
Nazwa | Zegar (MHz) | Cykl zegara | Taktowanie szyny | Nazwa modułu | Transfer maksymalny |
DDR2-400 | 100 MHz | 10 ns | 200 MHz | PC2-3200 | 3200 MB/s |
DDR2-533 | 133 MHz | 7,5 ns | 266 MHz | PC2-4200 | 4266 MB/s |
DDR2-667 | 166 MHz | 6 ns | 333 MHz | PC2-5300 | 5333 MB/s |
DDR2-800 | 200 MHz | 5 ns | 400 MHz | PC2-6400 | 6400 MB/s |
DDR2-1066 | 266 MHz | 3,75 ns | 533 MHz | PC2-8500 | 8533 MB/s |
Porady dla kupującego
Pojemność ponad wszystko! Jeśli nie jesteś zapalonym overclockerem i nie zależy ci na wyższych wynikach w testach syntetycznych, ponieważ wolisz lepsze osiągi w bardziej praktycznych zastosowaniach (np. obróbka plików wideo, audio lub zdjęć), kup pamięci oferujące gorsze parametry i pozbawione efektownych (i przydatnych tylko dla overclockerów) radiatorów. Zamiast nich wydaj pieniądze na tańsze, ale pojemne moduły. Dzięki temu zamiast superszybkich pamięci 2 GB kupisz moduły wolniejsze, ale mające już 3 GB pojemności. Większa pojemność przyniesie ci pożytek zwłaszcza wtedy, gdy komputer przetwarza dużo danych.
Chcesz 4 GB? Zacznij się przyzwyczajać do 64-bitowego systemu. Aby móc w pełni wykorzystać pamięci 4 GB lub 8 GB, trzeba mieć nie tylko płytę główną, która obsłuży taką ilość RAM-u i procesor 64-bitowy. Konieczna okaże się instalacja 64-bitowego systemu operacyjnego. W innym wypadku do dyspozycji będziemy mieć tylko nieco ponad 3 GB pamięci, ponieważ 32-bitowy system obsługuje tylko do 4 GB przestrzeni adresowej, więc jest to dla niego absolutne maksimum. O co chodzi?
W przestrzeni adresowej znajdują się obszary zarezerwowane dla zasobów sprzętowych (np. adresy fizyczne dla PCI-Express, PCI – można wymieniać długo). Obszary te mają różne rozmiary, ale w ostateczności wynoszą ok. 768 MB. Tak więc po zainstalowaniu w komputerze z systemem 32-bitowym 4 GB pamięci RAM, BIOS rozpozna 4 GB, jednak CPU nie będzie w stanie ich zaadresować – wykorzystać. Więc dla użytkownika pozostanie w praktyce ok. 3,2 GB dostępnej do wykorzystania pamięci RAM.
Poniżej prezentujemy tabelę, w której informujemy o zyskach z posiadanej pamięci RAM. Pod uwagę braliśmy komputer z systemem Windows Vista.
Zastosowania | 1 GB | 2 GB | 4 GB | 8 GB |
Internet, edytor tekstu, programy edukacyjne, odtwarzanie filmów i muzyki | Za mało | Wystarczająco | Aż nadto | Nie warto |
Gry, obróbka plików wideo, audio i zdjęć | Stanowczo za mało | Za mało | Wystarczająco | Aż nadto |
Programy graficzne 2D i 3D oraz aplikacje specjalistyczne dla profesjonalistów | Stanowczo za mało | Stanowczo za mało | Wystarczająco, choć może okazać się, że za mało (w zależności od konkretnej aplikacji i potrzeb użytkownika) | Wystarczająco |
I ostatnia rada: kwestia rozszerzania pamięci. Aby nowe pamięci współpracowały z obecnymi, trzeba zwrócić uwagę na kilka czynników. Przede wszystkim: najlepszym rozwiązaniem jest dokupienie takich samych modułów, tego samego producenta i najlepiej z tej samej partii (wówczas powinno się udać uruchomienie trybu dwukanałowego).
Jeśli jednak jest to niemożliwe, a często tak się zdarza, musimy zastosować pamięci oferujące przede wszystkim taką samą lub ew. szybszą częstotliwość pracy i takie same opóźnienia jak w modułach, które już mamy. W przeciwnym razie nieznacznie-ale-zawsze spowolnimy komputer.
Tylko jak dowiedzieć się, jakie parametry pracy oferują dotychczasowe moduły? Najprościej zdjąć bok obudowy, wyjąć moduły i odczytać wszystkie dane. Ale to zajmuje zbyt dużo czasu. Łatwiej pobrać darmowy program CPU-Z, w którym w zakładce Memory odnajdziemy wszystkie potrzebne informacje.
Dla początkujących: instalowanie pamięci nie jest trudne
Instalowanie pamięci RAM sprowadza się, krótko mówiąc, do wtykania. Najpierw odchylamy zaczepy znajdujące się na końcach złączy DIMM (Dual In-Line Memory Module), w których można montować pamięci na płycie głównej.
Uwaga: instalując moduły mające pracować w trybie dwukanałowym należy włożyć je do złączy 1-3 lub 2-4. Na nowszych płytach jest to bardzo ułatwione zadanie, ponieważ złącza 1 i 3 są jednego (np. niebieskie), a złącza 2 i 4 innego koloru (np. czerwone). Jeżeli nie jesteśmy szczęśliwymi posiadaczami takiej płyty, warto upewnić się w instrukcji, czy płyta obsługuje tryb Dual Channel i ew. do jakich złączy powinniśmy podpiąć pamięci.
Następnie delikatnie wkładamy pamięci do złącza w taki sposób, aby wycięcie znajdujące się w module pokrywało się z wypustką gniazda pamięci.
Co istotne, choć pamięci DDR3 mają tyle samo pinów co DDR2 (240 piny), ich wycięcia umieszczone są w innym miejscu, dzięki czemu zamontowanie takich kości w złączach przeznaczonych dla modułów DDR2 jest niemożliwe.
Co oczywiste, do montażu pamięci podchodzimy wyłącznie wtedy, gdy komputer jest wyłączony i najlepiej odłączony jeszcze od gniazdka sieciowego. Ewentualnie należy odłączyć zasilanie za pomocą przycisku znajdującego się na zasilaczu.
Po skończonej instalacji włączamy komputer. System operacyjny powinien wówczas rozpoznać dodatkowy moduł.
