Już właściwie wszystko wiemy o wygodzie fotografowania, parametrach obiektywu, funkcjach aparatów. Na ich podstawie mogliśmy wyrobić sobie pogląd na temat przydatności cyfraka czy teoretycznej jakości zdjęć. Jednak nie ma jak praktyka - jakość zdjęć tak naprawdę ocenić można jedynie podczas ich oglądania.
Ostrość i ogniskowe
Ponieważ mamy do czynienia z ultrazoomami, na pierwszy ogień wzięliśmy pod uwagę ostrość obrazu na minimalnej i maksymalnej ogniskowej. Jak widać z poniższych fotografii, aparat Sony pokazuje więcej scenerii niż Panasonic - ma szerszy kąt widzenia, który jest niezwykle przydatny przy fotografowaniu pejzaży. Jednak ostrość i liczba szczegółów na minimalnej ogniskowej jest w większości przypadków lepsza na zdjęciach z Panasonica. W dodatku, o czym za chwilę się przekonamy, szeroki kąt w aparacie Sony ma również inną wadę - silne aberracje.
Fotografie wykonane z użyciem maksymalnego zoomu wydają się podobnej jakości w przypadku obydwu aparatów. Sony daje nam lepsze zbliżenie (465 mm) niż Panasonic (432 mm), ale nie robi to tak dużej różnicy, jak przy szerokim kącie.
Stabilizacja sprawdza się w obydwu przypadkach, choć nie zawsze - niestety, nie za każdym razem udaje się wykonać ostre zdjęcie. Wszystko zależy od długości czasu, bo jeśli czas jest za długi (np. na długiej ogniskowej 1/30 sekundy) to stabilizacja może nie podołać zadaniu. Jednak, jak zauważyliśmy, z użyciem stabilizacji mieliśmy dużo mniejszy odsetek nieostrych zdjęć wykonywanych w trudnych warunkach, niż bez wykorzystania tej funkcji.
Poniżej fotografie wykonywane na maksymalnej ogniskowej z czasem naświetlania około 1/200s. Jak widać czas ten podczas fotografowania na 432 mm nadal jest za długi dla aparatu - drgania są wyczuwalne i matryca je rejestruje. Po włączeniu stabilizacji zarejestrowany obraz jest ostry.
