45mm x 37mm, grubość 0.76 mm
Druga w kolejności - jeśli chodzi o wiek - została opracowana przez Toshibę w 1996 roku. Początkowo nazywano je SSFDC (Solid-State Floppy-Disk Card) ponieważ wyglądały jak małe dyskietki. Nie bez znaczenia był także fakt, że powstał adapter pozwalający zapisywać te karty przy pomocy tradycyjnej stacji dyskietek. Tak, to nie pomyłka. Karty SmartMedia składają się właściwie z pojedynczego chipa pamięci Flash (typu NAND) i nie mają żadnego kontrolera. Przez to wszelkie operacje odczytu/zapisu polegają na kontrolerze wbudowanym w urządzenie obsługujące kartę. Jest to więc właściwie chip flash w bezpiecznej obudowie. Karty SmartMedia były znane jako jedne z najcieńszych i najlżejszych kart pamięci na rynku. Mierzą zaledwie 45x 37 x 0.76 mm i ważą poniżej 1.8 grama. Z biegiem czasu straciły ten atut na rzecz nowszych konstrukcji. Wszystkie karty noszące logo SmartMedia muszą spełniać normę wyznaczoną przez SSFDC Forum. Oto główne założenia:
- Średni czas między awariami: 1.000.000 godzin
- Wytrzymałość mechaniczna: minimum 10.000 włożeń
- Wytrzymałość elektryczna: 1.000.000 cykli odczytu/zapisu
- Wytrzymałość na uderzenia: 1000G
- Wytrzymałość na wstrząsy: 15G
Na rynku dostępne są karty o pojemnościach 2, 4, 8, 16, 32, 64 i 128 MB. Większych niestety nie będzie, ponieważ format nie jest dalej rozwijany. Ich główną zaletą jest cena, a wynika to z konstrukcji karty. Karty te mają 8-bitowy interfejs danych. Specyfikacja przewiduje zasilanie ich z 5 lub 3.3V, ale nie zamiennie. Do urządzeń wymagających kart 3.3V nie można instalować kart 5V. Nie jest to jednak specjalnym problemem, ponieważ praktycznie wszystkie obecne na rynku urządzenia jaki i karty są zasilane napięciem 3.3V. Pobór prądu nie przekracza 40µA (mikro Amper), a więc i moc pobierana jest znikoma.
